عکس نوشته اشعار فردوسی را در روزانه قرار داده ایم. ابوالقاسم منصور بن حسن توسی، متخلص به فردوسی، شاعر حماسه‌سرای ایرانی و سرایندهٔ شاهنامه، حماسهٔ ملی ایران است. فردوسی را بزرگ‌ترین چکامه‌سرای پارسی‌گو دانسته‌اند که از آوازهٔ جهانی برخوردار است. وی را حکیم سخن و حکیم توس نیز گویند.
توانا بود هر که دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود
توانا بود هر که دانا بود ز دانش دل پیر برنا بود
ز دانش نخستین به یزدان گرای کجا هست و باشد همیشه بجای
ز دانش نخستین به یزدان گرای کجا هست و باشد همیشه بجای
ندانی که ایران نشست منست جهان سر به سر زیر دست منست
ندانی که ایران نشست منست جهان سر به سر زیر دست منست
مطالب مشابه: اشعار فردوسی + عکس نوشته و مجموعه شعر فردوسی شاعر محبوب ایرانی
چو ایران مباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد اگر سر به سر تن به کشتن دهیم از آن به که کشور به دشمن دهیم
چو ایران مباشد تن من مباد بدین بوم و بر زنده یک تن مباد
اگر سر به سر تن به کشتن دهیم از آن به که کشور به دشمن دهیم
دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود
دریغ است ایران که ویران شود کنام پلنگان و شیران شود
به یزدان چنین گفت کای دادگر تو دادی مرا دانش و زور و فر
به یزدان چنین گفت کای دادگر تو دادی مرا دانش و زور و فر
اگر دانشی مرد گوید سخن تو بشنو که دانش نگردد کهن
اگر دانشی مرد گوید سخن تو بشنو که دانش نگردد کهن
به رنج اندر ار تنت را رواست که خود رنج بردن به دانش سزاست
به رنج اندر ار تنت را رواست که خود رنج بردن به دانش سزاست
مطالب مشابه: اشعار شاهنامه فردوسی + گزیده اشعار فردوسی با موضوعات مختلف
خدمات حرفه‌ای خدمات بک لینک می‌تواند بخش مهمی از استراتژی سئو شما باشد. با استفاده از
بیاموز و بشنو ز هر دانشی بیابی ز هر دانشی رامشی ز خورد و ز بخشش میاسای هیچ همه دانش و داد دادن بسیچ
بیاموز و بشنو ز هر دانشی بیابی ز هر دانشی رامشی ز خورد و ز بخشش میاسای هیچ همه دانش و داد دادن بسیچ
میاسای از آموختن یک زمان ز دانش میفکن دل اندر گمان
میاسای از آموختن یک زمان ز دانش میفکن دل اندر گمان
همیشه یکی دانشی پیش دار ورا چون روان و تن خویش دار
همیشه یکی دانشی پیش دار ورا چون روان و تن خویش دار
فزون است از آن دانش اندر جهان که بشنود گوش آشکار و نهان
فزون است از آن دانش اندر جهان که بشنود گوش آشکار و نهان
خرد باید و دانش و راستی که کژی بکوبد ار کاستی
خرد باید و دانش و راستی که کژی بکوبد ار کاستی
مطالب مشابه: اشعار فردوسی در مورد عشق و خداوند (گلچین زیباترین اشعار فردوسی)
بر ما شکیبائی و دانش است ز دانش روان های پر از رامش است شکبیائی از ما نشاید ستد نه کس را ز دانش رسد نیز بد
بر ما شکیبائی و دانش است ز دانش روان های پر از رامش است
شکبیائی از ما نشاید ستد نه کس را ز دانش رسد نیز بد
نگه کن به جایی که دانش بود ز داننده کشور به رامش بود
نگه کن به جایی که دانش بود ز داننده کشور به رامش بود
نمانیم که این بوم ویران کنند همی غارت از شهر ایران کنند نخوانند بر ما کسی آفرین چو ویران بود بوم ایران زمین
نمانیم که این بوم ویران کنند همی غارت از شهر ایران کنند نخوانند بر ما کسی آفرین چو ویران بود بوم ایران زمین
مطالب مشابه: اشعار معروف فردوسی؛ ۲۰ شعر دلنشین و شیرینی از فردوسی بزرگ
چه ناخوش بود دوستی با کسی که بهره ندارد ز دانش بسی
چه ناخوش بود دوستی با کسی که بهره ندارد ز دانش بسی